วันเสาร์ที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2564

อาลัยหมารัก

 เลี้ยงเขามาตั้งแต่ออกมาใหม่ๆ ต้องป้อนนมทุกคืน ยังกะเลี้ยงลูกเล็กทุกวัน จนโต อยู่ด้วยกัน มาเกือน 5 ปี ความผูกพันธืมันมี นอนในห้องด้วยกัน วิ่งวุ่นทั้งบ้าน ชอบไล่จิ้งจก ดึกๆ ก็ออกมา วันละหลายรอบ จะขี้จะเยี่ยวก็ปลุก ถ้าไม่ลุกถึงกับขึ้นเลียปากเลย หนูปวดฉี่ ถ้าไม่ลุกพาไปก็ขอฉี่ในห้องแล้วกัน เขาก็จะมีเวลาตื่นของเขา คืนๆหนึ่งก็ 3-4 รอบ ไปไหนก็เอาไปด้วย เดินทางไกลก็ไป เที่ยวไหนเที่ยวด้วย ถ้าเข้าไม่ได้ก็รอในรถ เปิดกระจกแง้มๆไว้ให้  ถึงเวลากินกาแฟ เป็นต้องปลุก เวลาพ่อจะกินกาแฟแค่ยินเสียงช้อนกระทบแก้วต้องวิ่งมารอแล้ว ชอบให้เกา ถ้าไม่เกาก็จะจมูกมาดันๆมือให้เกาให้ทีถือว่าเป็นหมาที่น่ารักตัวหนึ่ง ถึงจะไม่แสนรู้มาก แต่เราก็คุยกันรู้เรื่อง วันนี้เขามาจากไป ความที่เราอยู่ด้วยกันตลอด ทำให้รู้สึกว่ามันขาดอะไรไปเยอะมาก สิ่งที่เคยเห็น เคยเล่น เคยมี มันไม่เหมือนเดิม บ้านที่ดูวุ่นๆ มันเงียบเหงาสนิท ต้องใช้เวลาอีกนานกว่าทุกอย่างจะเข้าที่ ใครไม่โดนกับตัวเองเขาไม่มีวันรู้หรอก ความรู้สึกนี้มันเป็นอย่างไร เหมือนมันสูญเสียเร็วเกินไป นับตั้งแต่ พ่อ และ แม่ เสียไป ความรู้สึก จิตใจ มันแย่มากๆ ไม่นึกเลยว่าความรู้สึกแบบนี้มันจะกลับมาอีกครั้ง มันรับไม่ไหวกับการสูญเสีย แต่ยังรักและคิดถึงท่านอยู่เสมอ...........หลับให้สบายครับ พ่อ กับ แม่ ....ซาร่าด้วยนะ







1 ความคิดเห็น: